Jakiś czas temu testowałem małego trackera X1C w wersji drugiej, tym razem testuję wersję trzecią tego trackera.
Różnice są spore i warte opisania.
Obudowa w tej wersji jest identyczna, urządzenie nie różni się wizualnie od swojego poprzednika.
Nowa wersja trackera.
Tak jak w poprzedniej wersji tracker zawiera wbudowany odbiornik GPS, oraz akumulator zapewniający około 30 godzin pracy.
Prawdziwe zmiany są ukryte wewnątrz.
Porównanie płyty trackera z lewej wersja druga po prawej wersja trzecia.
Modem CMX 868
Od spodu płytki, miejsce na moduł bluetooth.
Różnice.
Główną różnicą nie widoczną z zewnątrz jest zastosowanie w tej wersji sprzętowego modemu AFSK CMX 868. Dzięki czemu urządzenie dekoduje ramki APRS i może pracować jako DIGI lub TNC. Włączenie funkcjonalności prostego digipitera, jest w niektórych przypadkach bardzo przydatne. Możliwe jest też swobodniejsze ustawianie ścieżki pakietowej. Można zdefiniować ikonę postoju co w poprzedniej wersji nie było możliwe. Możemy też wybrać typ ramki MIC-E, oraz mamy możliwość ustawienia parametru TX-Delay.
W tej wersji mamy też możliwość włączenia lub wyłączenia informacji o napięciu baterii lub temperaturze (po wlutowaniu opcjonalnego czujnika Dallas DS 18B20) , i pojawiają się one na końcu komentarza a nie jak poprzednio na początku. Tak więc możemy zapanować w pełni nad zawartością komentarza.
Dodatkowo tracker można doposażyć w moduł bluetooth za pomocą którego użyjemy go jako modemu TNC na przykład z APRSDROIDEM.
W konfiguracji możemy teraz wybrać opcję smartbikon w pięciu różnych profilach.
Konfiguracja.
Po podłączeniu urządzenia do komputera za pomocą kabla USB (w tej wersji nie potrzeba przejściówki USB-RS TTL) uruchamiamy aplikację dzięki której możemy skonfigurować trackera. Poniżej okno konfiguracyjne w którym możemy ustawić wszelkie parametry naszego trackera. Kilka z pól wprowadza małe zamieszanie, jest to spowodowane tym ze aplikacja obsługuje jeszcze inne urządzenia tego producenta.
Okno programu do konfiguracji trackera.
Najważniejsze opcje to oczywiście konfiguracja znaku i bikona oraz zakładka konfiguracji digi. Na uwagę zasługuje też możliwość wygenerowania tonu 1200Hz lub 2200Hz i ustawienia poziomu wyjściowego i wejściowego sygnału audio.
Nie do końca jasna jest funkcja wyboru opcji „Site” gdzie możemy wybrać Fixed, Sport i WS, a także optymalny wybór odpowiedniego profilu smartbikona. Zmieniając te opcje nie do końca jesteśmy pewni efektu działań. Wszystkie te wady spowodowane są brakiem dokumentacji technicznej urządzenia. Poznanie wszystkich opcji i sposobu ich działania zajmie trochę czasu. Zwróciliśmy się do producenta o udostępnienie dokumentacji.
Podsumowanie.
Dzięki dużo bardziej elastycznej konfiguracji, oraz zastosowaniu dedykowanej aplikacji, urządzenie wydaje się być ciekawsze i bardziej użyteczne.
Minusem jest brak dokumentacji dzięki której możemy świadomie ustawić jego parametry pracy. Wiekszość parametrów trzeba niestety ustawiać na czuja i obserwować zachowanie trackera. Jednakże uważam że warto się nad tą konstrukcją pochylić i jeśli pojawi się sensowna dokumentacja może to być bardzo interesujące urządzenie w dobrej cenie.
R.